வள்ளுவன் வாக்கு
கண்ணின் துனித்தே கலங்கினாள் புல்லுதல்கண் பார்வையின் அளவில் பிணங்கி, என்னை விடத் தான் விரைந்து தழுவுதலை விரும்பி, ( பிணங்கிய நிலையையும் மறந்து) கலந்து விட்டாள்.
என்னினும் தான்விதுப் புற்று.
கண்ணின் துனித்தே கலங்கினாள் புல்லுதல்கண் பார்வையின் அளவில் பிணங்கி, என்னை விடத் தான் விரைந்து தழுவுதலை விரும்பி, ( பிணங்கிய நிலையையும் மறந்து) கலந்து விட்டாள்.
என்னினும் தான்விதுப் புற்று.