» பொரியாரைப் பிழையாமை

௱௬௰௧)

பொறுப்பரென் றெண்ணிப் புரைதீர்ந்தார் மாட்டும்
வெறுப்பன செய்யாமை வேண்டும் - வெறுத்தபின்
ஆர்க்கும் அருவி யணிமலை நன்னாட
பேர்க்குதல் யார்க்கும் அ஡஢து

௱௬௰௨)

பொன்னே கொடுத்தும் புணர்தற் கா஢யாரைக்
கொன்னே தலைக்கூடப் பெற்றிருந்தும் - அன்னோ
பயனில் பொழுதாக் கழிப்பரே, நல்ல
நயமில் அறிவி னவர்

௱௬௰௩)

அவமதிப்பும் ஆன்ற மதிப்பும் இரண்டும்
மிகைமக்க ளான்மதிக்கற் பால - நயமுணராக்
கையறியா மாக்கள் இழிப்பும் எடுத்தேத்தும்
வையார் வடித்தநு஡ லார்

௱௬௰௪)

வி஡஢நிற நாகம் விடருள தேனும்
உருமின் கடுஞ்சினம் சேணின்றும் உட்கும்
அருமை யுடைய அரண்சேர்ந்தும் உய்யார்
பெருமை யுடையார் செறின்

௱௬௰௫)

எம்மை யறிந்திலிர் எம்போல்வார் இல்லென்று
தம்மைத்தாம் கொள்வது கோளன்று - தம்மை
அ஡஢யரா நோக்கி அறனறியும் சான்றோர்
பொ஢யராக் கொள்வது கோள்

௱௬௰௬)

நளிகடல் தண்சேர்ப்ப. நாணிழல் போல
விளியும் சிறியவர் கேண்மை - விளிவின்றி
அல்கு நிழற்போல் அகன்றகன் றோடுமே
தொல்புக ழாளர் தொடர்பு

௱௬௰௭)

மன்னர் திருவும் மகளிர் எழினலமும்
துன்னியார் துய்ப்பர் தகல்வேண்டா - துன்னிக்
குழைகொண்டு தாழ்ந்த குளிர்மர மெல்லாம்
உழைதங்கண் சென்றார்க் கொருங்கு

௱௬௰௮)

தொ஢யத் தொ஢யும் தொ஢விலார் கண்ணும்
பி஡஢யப் பெரும்படர் நோய்செய்யும் - பொ஢ய
உலவா இருங்கழிச் சேர்ப்பயார் மாட்டும்
கலவாமை கோடி யுறும்

௱௬௰௯)

கல்லாது போகிய நாளும் பொ஢யவர்கண்
செல்லாது வைகிய வைகலும் - ஒல்வ
கொடாஅ தொழிந்த பகலும் உரைப்பின்
படாஅவாம் பண்புடையார் கண்

௱௭௰)

பொரியார் பெருமை சிறுதகைமை ஒன்றிற்
கு஡஢யா ரு஡஢மை யடக்கம் - தொ஢யுங்கால்
செல்வ முடையாருஞ் செல்வரே தற்சேர்ந்தார்
அல்லல் களைப வெனின்

Advertisement