» ழகரயெதுகை

ஆசிரியர் : மண்டல புருடர்.
௨௱௪௰௭)

விழவென்ப மிதுன ராசி விளங்கு முற்சவமு மாகும்
கழையென்ப புனர்தம் மூங்கில் கரும்பென விரும்பு முப்பேர்
கழல் கழங்கொடு செருப்புக் காலணி காலந் நாற்பேர்
கிழமை மூப் புரிமை பண்பாங் கிழி நிதிப்பொதி கீறாமே

௨௱௪௰௮)

சூழியே சுனையும் வெய்ய தும்பியின் முகபடாமும்
பாழியே வலி விலங்கின் படுக்கை யூர் பற்றிலாரூர்
நாழியே யளக்கு நாழி நாழிகை பூரட்டாதி
ஆழி மோதிரமே நேமி அலை கடல் கரையே வட்டம்

௨௱௪௰௯)

இழு மெனலோசையென்ப இனிமை யுமியம்பு மப்பேர்
விழுமமே சிறப்பு சீர்மை யிடும்பையும் விதித்த பேரே
தொழுவென்ப துழலை தானே யிரேவதி நாளுஞ் சொல்லும்
செழுமையே வளங் கொழுப்பாந் தேனென்ப நறவும் வண்டும்

௨௱௫௰)

கழுது பேய் பரண் வண்டென்ப கயவு கீழ் பெருமை மென்மை
அழுவமே பரப்பும் நாடும் அழுங்கலே யிரங்கல் கேடாம்
கழுமல் பற்றொடு மயக்கங் காதலே ஆசை கோறல்
கழிலென்பதுவே சாதல் கடந்திடல் மிகுதி முப்பேர்

௨௱௫௰௧)

மாழை பொன்னு லோகக் கட்டி மடமை யோர் புளிமா வோலை
கூழையே சிறகு மாதர்கூந்தல் வெம்படையுறுப்பாம்
தாழை கேதகை தெங்காகுஞ் சாகினி சேம்பு கீரை
ஊழ் முறை வெயில் பகைப்போ ஊசியே சூசி யாணி

௨௱௫௰௨)

உழையென்ப திடமான் யாழி னோர் நரம்பிற்கும் பேராம்
குழை யென்ப தளிர் துவாரங் குண்டலஞ் சேறு நாற்பேர்
விழைவென்ப புணர்ச்சி காதல் வெறுக்கை யென்பது பொன் செல்வம்
வழி மர பிடம் பின் மார்க்கம் வழங்கலே கொடை யுலாவல்

௨௱௫௰௩)

ஈழம் பொன் கள் ளோர்தேசம் எல்லையே அளவை வெய்யோன்
மேழகங் கவசம்ஆடாம் வேளாண்மை கொடையே மெய்மை
காழியர் வண்ணா ருப்புவாணிகர் இருபேர் காட்டும்
வேழமே கரும்பி யானை கொறுக்கைச் சிவேணு நாற்பேர்

௨௱௫௰௪)

கூழென்ப துணவும்பொன்னும் பயிரென்று கூறுமுப்பேர்
காழென்ப மணியின் கோவை கற்பரல் சேகு வித்தாம்
யாழென்ப மிதுனம் வீணை யிரலைநா ளாதிரைப் பேர்
கீழென்ப திடங் கீழ்சாதி கீழ் திசை கயமை நாற்பேர்

௨௱௫௰௫)

கோழியே குரு கோரூராங் குய்யமே மறைவு யோனி
மூழியே வாவி சேறோ டகப்பையு மொழியு முப்பேர்
மூழையே யகப்பை சோறா முறஞ் சுளகொடு விசாகம்
நூழிலே கோறல் யானை நுண்கொடிக்கொத்தான் பேர்

௨௱௫௰௬)

தொழுதி புள்ளொலி கூட்டப்பேர் தொறு நிறை யடிமைக்கூட்டம்
கெழுவுதல் மயக்கம் பற்றாங் கீலாலங் கறை நீர் காடி
குழ றுளையுடைப்பொருட் பேர் மயி ரிசைக்குழன் முப்பேரே
அழிவென்ப வீதல் கேடாம் அவி நெய் சோ றமரருண்டி

Advertisement